Wat waren de druiven weer zuur voor SCMH, na een middagje voetbal in Oss tegen het hoog geklasseerde Cito. Vorige week tegen Festilent incasseerde SCMH een zeer late gelijkmaker en nu ging het weer mis in de laatste minuten van de wedstrijd. Sterker nog, ruim in blessuretijd scoorde Cito alsnog de winnende treffer en bezorgde SCMH zo een fikse kater. Want er had zeker meer in gezeten dan deze nipte nederlaag. Maar dan had het team van trainer Stan Vos wat zorgvuldiger met de mogelijkheden om moeten springen, want Cito was echt niet de ongenaakbare ploeg die het voor de winterstop vaak was.

Opnieuw prachtig voetbalweer, dit keer ook met een flink briesje erbij. Dorstig weer, dus de arbiter van dienst uit Limburg besloot daarom om in beide helften een drinkpauze in te lassen. Je zou toch bijna zeggen dat de spelers in de eerste helft al vroeg toe waren aan de drinkpauze, want er gebeurde nauwelijks wat, wat het vermelden waard was. Beide ploegen tastten elkaar af, waarbij het meest balbezit voor de thuisploeg was en de Ossenaren een paar kleine kansjes hadden. En toen ongeveer halverwege de eerste helft, blies de leidsman op zijn fluit voor de drinkpauze. De coaches maakten van deze gelegenheid gebruik om de mannen aan te sporen en tactische aanwijzingen te geven. En dit sorteerde meteen effect.

Want toen de leidsman weer op zijn fluit blies, ontbrandde de wedstrijd volledig. Cito trok gelijk ten aanval en wist slinks de buitenspelval te omzeilen, en uiteindelijk stond hun spits helemaal vrij voor de Heise keeper en tikte binnen: 1-0. Het antwoord van SCMH kwam snel. In de 30e minuut kreeg Stan Rovers een vrijeschop op de rechter flank. Zijn inzet kon maar ternauwernood door de keeper tot corner verwerkt worden. De Heise luchtmacht ging mee naar voren. De eerste corner leverde niets op, maar de tweede die er op volgde wel. Het was Clint Bekkers die op de goede plek stond en knap binnen kopte: 1-1! Daarna kansen over en weer. Cito was dichtbij de 2-1 met een ferme kopbal, maar deze werd met een schitterende reflex door Jonne Nooijen over de lat getikt. Paul Daandels haalde op slag van rust uit, zijn schot ging maar nét naast. En zo gingen de ploegen met een 1-1 stand de rust in. Met deze stand zou Cito nog meer averij oplopen in de titelrace en zou het kampioenschap schier onmogelijk worden. Dus Cito begon zeer gemotiveerd aan de tweede helft, en dat leverde gelijk enkele levensgrote kansen en hachelijke momenten voor het Heise doel op. Met kunst en vliegwerk kon de achterhoede van SCMH een nieuwe Osse treffer voorkomen. SCMH probeerde een paar keer uit te breken maar was erg slordig met de ruimte die er lag. En toch kwam Cito op een 2-1 voorsprong, maar kreeg daarbij hulp van de Heise doelman, die er namelijk niet goed uit zag bij een corner. De indraaiende bal was net iets te hoog om te vangen, daardoor greep de keeper mis en gleed de bal uit zijn handen, waardoor de bal in de voeten van de tegenstander rolde. Die wist wel raad met het buitenkansje: 2-1.

Na de tweede drinkpauze nieuwe wissels aan Heise zijde om een slot offensief in gang te zetten. Want ondanks de achterstand voelde de technische staf aan dat er toch meer te halen viel. En dat moest dan op de opportunistische manier. Lange halen naar voren en vervolgens aansluiten en gebruik maken van de snelheid voorin. En daar had Cito het erg lastig mee, want hun achterhoede moet het niet bepaald hebben van lengte. Het leverde een aantal kansen op maar vooralsnog geen goal. En Cito nam ook alle tijd en deed het rustig aan, probeerde de wedstrijd ‘dood te maken’. En ze leken daarin ook te slagen tot de knotsgekke slotfase aanbrak. SCMH kreeg enkele minuten voor het verstrijken van de reguliere speeltijd nog maar eens een vrije trap net voorbij de middelcirkel op hun helft. Rik Kanters roeide de bal richting zestien. De bal zeilde over alles en iedereen heen incluis de keeper, die zich helemaal verkeek op deze uithaal en verbouwereerd zag dat de bal in het net plofte: 2-2! Kon SCMH de verdiende gelijkmaker over de streep trekken? Cito trapte snel af en had nu ineens alle haast om de winnende treffer te forceren met nog slechts enkele minuten te spelen. Maar dat was buiten de scheidsrechter gerekend. Hij liet echter veel langer door spelen, en telde liefst acht minuten blessuretijd bij! Waar al die extra minuten vandaan kwamen, was een raadsel, maar Cito profiteerde optimaal. Er brak een zeer hectische en spannende slotfase aan. Cito kwam zeer vervaarlijk opzetten en zette SCMH met de rug tegen de muur. Een waar spervuur aan aanvallen en kansen volgde. Een kopbal op de paal, een poeier tegen de lat en nog maar een keer een gevaarlijk schot dat gepareerd moest worden door Jonne Nooijen. Weer een corner voor Cito en weer een grote kans. SCMH kwam er niet meer uit en capituleerde uiteindelijk dan ook diep in blessuretijd, toen een nieuwe aanval afgeslagen leek te worden, maar de bal uiteindelijk toch voor de voeten kwam van een Cito-speler, die in het woud van benen toch een gaatje vond en de bal in de verre hoek schoot, buiten bereik van de Heise keeper: 3-2. En zo kon SCMH net niet stunten tegen Cito en ontsnapten de Ossenaren aan duur puntverlies in de race voor het kampioenschap. 

Door Ron van de Laar