Niet dat er geen zwerfvuil ligt langs onze straten en wegen. Natuurlijk hebben we daar ook last van. Zeker langs de verbindingswegen met Veghel en Uden en vooral langs de Stadsontsluitingsweg naar de A-50. Toch moet het opvallen dat over het algemeen onze straten er netjes bij liggen.
Dat komt door een grote groep vrijwilligers, die sinds enkele jaren op onopvallende wijze in actie is om heel het dorp en de buitenwijken schoon te houden. Vanaf Cor van Schie tot aan de fietsbrug bij Uden en vanaf Erp tot over de A-50, inclusief het waterwingebied bij het Melven. Pieter van Stiphout en Toinne van den Boogaard begonnen zo’n vier jaar geleden met het rapen van zwerfvuil tijdens hun wekelijkse wandeling. In het begin moesten ze bukken voor elk flesje en blikje. Al snel schaften ze prikkers en grijpers aan en ringen om de zakken in te hangen. Intussen kunnen ze aankloppen bij de gemeente en de dorpsraad voor alle materialen. En is hun enthousiasme als een inktvlek verspreid. Maar liefst twaalf vaste vrijwilligers hebben zich aangesloten. Toen we in het begin een zwerfafvalraper tegenkwamen, riep ze: “Blijf van mijn grondgebied af!” Pieter en Toinne hebben toen alle vrijwilligers bij elkaar geroepen en op een grote plattegrond het hele dorp verdeeld. Ieder is verantwoordelijk voor een eigen route. Met de gemeente is afgesproken dat we de volle zakken op vaste plekken neerzetten, zodat de milieudienst ze op kan halen.
Tot nu toe zijn er dit jaar, dat nog maar pas begonnen is, al 18 zakken verzameld. De Stadsontsluitingsweg is een ‘zwarte’ route. Opvallend hoeveel zakken met luiers daar neergegooid worden. “Het meest gevonden artikel is het lege sigarettenpakje. Op één dag hebben we er ooit zestig(!) opgeraapt,” vertelt Toinne. De hoeveelheid kleine plastic flesjes is sinds het invoeren van statiegeld sterk afgenomen. Per 1 april kan dat met de blikjes ook gaan gebeuren, want dan komt daar ook statiegeld op. De heren hebben in hun bestand ook de Hertog Jan route. Blijkbaar is er iemand die dagelijks dezelfde weg fietst van zijn werk naar huis en een voorkeur heeft voor een bepaald biermerk!
Wat is de grootste ergernis? “De hele kleine stukjes plastic, vaak nog eens vermalen door maaimachines, funest voor het milieu.” vinden de beide mannen. “En kleine stukjes glas, ook een ramp.” Maar gefrustreerd raken ze zeker niet. “Het is eerder verslavend,” zegt Toinne. De verzamelaars krijgen allerlei reacties van passanten. Van een duimpje en ‘goed bezig’ tot ‘zeker taakstraf!’
.