Cor Goorts wordt geboren op 11 maart 1917 op het Duifse Pad, de latere Duifhuizerweg, als derde kind van Petrus Goorts en Johanna van Haandel. Hij groeit op in een gezin met twaalf kinderen. Cor lijkt voorbestemd te zijn om boer te worden, maar hij pakt de fiets en fietst naar de school bij de Kruisheren in Uden. Het is het begin van een lange schoolcarrière, die hem tot in Turijn brengt, maar ook op de kunstacademie in Rotterdam en Den Haag.
Cor Goorts en zijn oudere broer Frans
In 1934 wordt Don Bosco heiligverklaard. Cor Goorts is dan 17 jaar en zit op het kleinseminarie bij de Kruisheren in Uden. De figuur van Don Bosco spreekt hem erg aan. Don Bosco leefde in Turijn tussen 1815 en 1888. Als jonge priester trok hij zich het lot aan van rondzwervende jeugd. Jongeren trokken in die tijd vaak naar de stad, om de armoede op het platteland te ontvluchten. Vaak ontspoorden ze dan door gebrek aan sociaal houvast en religieuze binding. De burgers zagen hen als een gevaar voor de openbare orde. Don Bosco wilde deze jeugd opvangen en begeleiden in hun opvoeding. Hij sprak ze aan op straat en bood een beschutte plaats om samen te komen. Een soort gebedshuizen, een thuis waar ze tot rust konden komen, spelletjes doen, muziek maken, lezen en leren. Rond 1850 besloot Don Bosco een eigen kloosterorde te stichten, die hij vernoemde naar bisschop Franciscus van Sales uit de 16e eeuw, de Salesianen. De Salesianen verspreidden zich over andere landen en overal werden daar jeugdcentra geopend. Jongeren konden daar vrij binnen lopen. Op zoek naar geborgenheid, om te spelen, mee te doen aan creatieve kunstzinnige activiteiten en muziek te maken.
De geschiedenis van Don Bosco speelt in de 19e eeuw, maar is tegelijk iets van alle tijden. Overal ter wereld zijn organisaties werkzaam, groot- en kleinschalig, die deze idealen nastreven en die een beschutte plek bieden aan zwervende jongeren.
Cor Goorts als jonge priester-student
Na het kleinseminarie in Uden vervolgt Cor Goorts zijn studie in Italië. Op 3 juli 1949 wordt hij in Turijn tot priester gewijd en treedt hij toe tot de orde van de Salesianen van Don Bosco.
Cor Goorts neemt afscheid van zijn moeder en zijn zus Doortje:.
Cor Goorts schaatsend op het gletsjermeer van Viverone bij Turijn.
Op 17 juli 1949 draagt hij zijn eerste heilige mis op in de parochiekerk Onze Lieve Vrouw van Goeden Raad in Mariaheide. Uiteraard wordt dit door de buurtgenoten van de familie Goorts groots gevierd. Het hele Duifhuis is versierd met dennen en bloemen. ’s Middags is er een groot buurtfeest en wordt er ‘klompenvoetbal’ op een weiland in de buurt gespeeld.
De nieuwe priester en zijn familie
Cor Goorts verlaat de kerk in Mariaheide na zijn eerste heilige mis.
Cor Goorts krijgt een bijzonder cadeau: een eigen kapel op Knipperdul. Hiervoor hebben zijn buurtgenoten geld bijeen gebracht en een aantal Heise ondernemers neemt de bouw van de kapel voor zijn rekening. Op 6 augustus 1949 wordt de eerste openluchtmis bij de kapel opgedragen. Daarna zal er jaarlijks een openluchtmis op Knipperdul worden opgedragen. Tegenwoordig gebeurt dat niet meer, maar er kan nog altijd een kaarsje in de kapel worden opgestoken.
De kapel op Knipperdul bij de inwijding op 6 augustus 1949.
Cor Goorts heeft ook kunstzinnige ambities en die vinden bij de orde van de Salesianen gehoor. Al op de lagere school maakt hij beeldjes van klei. Cor Goorts praat als jongen met pastoor van Haaren al voorzichtig over zijn toekomst: zijn wens om priester te worden. Misschien dat hij voor zichzelf daar tussen haakjes achter dacht ‘en kunstenaar’.
Zijn eerste echte kunstwerk, een ‘Piëta’, maakt hij op 16-jarige leeftijd uit lindenhout, gekapt uit een boom bij de Kruisheren in Uden.
Begin jaren ’50 wordt Cor aangesteld bij het jongerencentrum op Den Burch in Rijswijk en daarnaast is hij godsdienstleraar aan een ambachtsschool in Den Haag. Als hij voor een kapel een altaar van klei maakt, valt zijn talent op. Op advies van zijn overste bij de Salesianen, volgt Cor Goorts een jaar les aan de Rotterdamse Academie en twee jaar aan de Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Hij krijgt bovendien een eigen atelier in Rijswijk.
Tegenwoordig staan in veel kerken en scholen beelden in terracotta of beton van Cor Goorts. Voor zijn ouders maakte hij een grafmonument, dat op het parochiekerkhof in Mariaheide te vinden is. Zelf vond hij ‘Maria van de Wereldvrede’, gemaakt in 1954, zijn mooiste kunstwerk.
Maria van de Wereldvrede in de St. Jan de Doperkapel in Wateringen
Na zijn priesterwijding werkt Cor Goorts in parochies, jeugdcentra en op scholen in heel Nederland. Soms als kapelaan dan weer als godsdienstleraar of jongerenwerker. Vanaf 1973 is hij pastoor van de Theresiaparochie in Apeldoorn, waar hij zowel zijn 25-jarig als zijn 40-jarig priesterjubileum viert.
Als Cor Goorts 82 jaar is, verhuist hij naar een verzorgingstehuis van de Salesianen in Alverna Op 3 juli 1999 wordt zijn 50-jarig priesterjubileum in een volle parochiekerk in Mariaheide herdacht. Samen met pastoor van de Wijngaert gaat de jubilaris voor in de mis.
Op 11 maart 2017 bereikt Cor Goorts de respectabele leeftijd van 100 jaar. Dat wordt op Hemelvaartsdag gevierd met een heilige mis in de kerk van Mariaheide. Tijdens de mis prijkt op het altaar de ‘Piëta’, die hij op 16-jarige leeftijd bij de Kruisheren maakte.
Beelden uit de mis voor Cor Goorts. Op de onderste foto, de Piëta die hij op 16-jarige leeftijd maakte.
In Dorpshuis D’n Brak opent hij een fototentoonstelling over zijn leven en zijn kunstwerken. De foto’s brengen veel herinneringen boven bij de 100-jarige.
Cor Goorts opent de fototentoonstelling in D'n Brak.
Cor Goorts overlijdt op 14 december 2018 in Wijchen. Hij ligt begraven op het parochiekerkhof in Mariaheide.